تدوينة كهروفيزيائية
" ليه الصورة دى بالذات "
اتنين بيضحكوا فى صورة .. بس مش اى اتنين .. مش قادر احدد اذا كان اللى السرير راجل و لا ست ..
اول حاجه فكرت فيها .. انى خلاص هاعدى اليوم ده فى التدوين مش شرط ادون ..او اختار صورة تانية و محدش هياخد باله
.. ازاى ادون عن مرحلة .. لسه ربنا مكتب ليا انى اكون فيها..
مشهد مخطرش على بالى او حتى شفته فى الحياة .. بس يمكن اكون شفته فى مسلسل او فيلم او على خشبة مسرح
ايه اللى ممكن اكتبه عن ضحكة راجل عجوز لراجل عجوز او لست عجوزة نايمة قدامه على السرير ..
يا ترى ( ليت الربيع يعود يوما ) .. يا ترى ( فاكرة ايام زمان اللى كانت ما بينا ) ..
يا ترى بيقوله او بيقولها ( نكتة من ايام زمان ) .. او ( الشة رخيصة من الش اليومين دول ) ..
انا اصلا يمكن اكون عشت المرحلة دى ايام يأس و ايام كتيرة حسيت انى مفيش حد حواليا او واخد باله منى بس الفرق
انى مكنتش بضحك فى الصورة زيهم ..
هو لما أسال نفسى السوال ده هكون مجنون و لا هكون واحد بيغم نفسه و خلاص
هى ضحكتى هتفضل معايا لحد ما اكبر و ابقى فى السن ده !!! ..
او يا ترى البنى ادمه اللى هعيش معاها اللى اتمنى اموت فى حضنها هتكون معايا فى نفس المكان ..
مقدرش اقول انى فرحان او شعرت باى لمحة من السعادة لما شفت الصورة دى ..
كل اللى قدرت احسه ان الضحكة لازم تكون موجودة .. الفرحة لازم تترسم قدام عيونا حتى لو مش بنعرف نرسم
حتى لو اضطرينا نأجر واحد يضحكنا ..بلياتشو يفضل يترقص قدامنا .. المهم اننا نفضل نضحك..
10 يوليو 2013
16:54 عصرا
اول يوم فى رمضان
نحاول... نضحك
ردحذف